Stichting Veteranen Barneveld is er klaar voor.
BARNEVELD
September 2023

Stichting Veteranen Barneveld
De bestuursleden Ruud van Mourik Wout Timmer Gert Rozeboom en Theo van de
Brug hebben het afgelopen jaar weer niet stilgezeten. De veteranen dag vind dit jaar
plaats op zaterdagmiddag 16 September in en bij het gemeentehuis op het
raadhuisplein. Dit alles natuurlijk met de ondersteuning van Monique Blommert.
Het programma ziet er als volgt uit:
13.00 Ontvangst Veteranen bij het gemeentehuis met koffie en een verrassing.
14.00 Welkomstwoord door wethouder Wim Oosterwijk
Aansluitend staan er weer diverse voertuigen van de vereniging van liefhebbers en
eigenaren van historische voertuigen greensparks.nl op het raadhuisplein waarvan er
ook door enkele een rondje rond Barneveld wordt gereden zowel voor de veteranen
als voor het publiek is dit toegankelijk.
Dit jaar is het echt voor een ieder van 8 tot 88 met buiten de oude historische
voertuigen om ook een springkussen voor de kinderen. Ook zal er een
informatiekraam staan en aan defensie is gevraagd om een aantal demo’s te
verzorgen waar op dit moment nog hard aan wordt gewerkt om het mogelijk te
maken. Ook hebben we de hele middag muzikale ondersteuning waarvoor we de
mensen van de dag van het amateurmuziek zeer dankbaar zijn.
17.00 sluit burgemeester Jacco van der Tak bij ons aan voor een toespraak en
natuurlijk de gezamenlijk blauwe hap met ons te nuttigen.
We verwachten het einde tussen 18.30/19.00
Nu hebben we sinds een aantal jaren ook een stichting erbij om eens wat extra’s te
doen. U moet dan denken aan eigen website ,een reis, een attentie en het veteranen
café wat in het najaar zijn eerste editie zal gaan beleven.
Het doel van het bestuur is om activiteiten te organiseren voor alle veteranen uit de
gemeente Barneveld. Voor de gezelligheid, maar ook om elkaar waar nodig een hart
onder de riem te steken. ,,Want een veteraan ben je niet voor even maar voor het
leven, zegt Libanon-veteraan en voorzitter Ruud Van Mourik.
Een ieder die sponsorvriend van de stichting veteranen Barneveld wil worden kan dit
doen via bankrekeningnummer NL 49 RABO 0358 6755 88 .
Graag tot ziens op zaterdag 16 september aanstaande.

Indiëganger Cor Kuiper (94): ‘Alles doen om oorlog te voorkomen’
HISTORIE TIPS VAN DE REDACTIE  Foto: Pauw Media  18 sep. 2022, 10:27

BARNEVELD (bron BDU)
Hij is nog behoorlijk kras voor zijn hoge leeftijd. Daarom woont Cor Kuiper (93) nog op zichzelf. De lokale Veteranendag op zaterdag 24 september zal hij niet overslaan. Hij maakte veel mee in zijn leven en de belevenissen staan hem nog helder voor de geest, zowel uit de Tweede Wereldoorlog als toen hij als militair in Indië diende.

Het gaat nog heel aardig, al functioneren mijn nieren nog voor twintig procent en doen mijn benen het niet meer zo goed. Ik kook mijn eigen potje nog en woon hier fijn”, zegt Cor. Hij ontvangt me in zijn appartement, één hoog aan de Brummelkamperweg. Hij serveert koffie met een smeuïge plak cake. Op 23 oktober hoopt de Barnevelder 94 jaar te worden.
Cor was zijn hele leven zeer actief en dat hield hem fit. Hij deed veel aan turnen en zwemmen. Sinds vorig jaar augustus is hij niet meer te vinden in het zwembad, maar tot die tijd trok hij daar zijn baantjes. Hij was vele jaren lid van de gymnastiekverenigingen in Barneveld, Voorthuizen en Kootwijkerbroek. ,,Ik deed vooral graag oefeningen aan de brug.”
Aan het Julianaplein in Barneveld groeide hij op in ‘Het rode dorp’, zoals dit werd genoemd. ,,De huizen hadden rode pannen en er woonden veel mensen die PvdA stemden. Mijn vader was ook enthousiast voor die partij en was bestuurslid van de bouwbond. Hij was metselaar van beroep.”
Cors ouders, Daan Kuiper en Alie Kuiper-Verbeek, kregen nog twee kinderen: Evert en Jansje. Het leven als kind in het gezin was niet zo prettig, want vader had ‘losse handjes’, herinnert Cor zich nog goed. ,,Het was een enorme driftkop, al was ik natuurlijk ook weleens ondeugend. Maar als ik de gierput los moest maken, lukte dat niet altijd. Toen was daar nog geen riolering en ik was pas vijf jaar. Dan zette hij mijn hoofd tussen zijn knieën en dan sloeg hij met een duimstok. Tegenwoordig heet dat kindermishandeling. Ik was altijd een beetje bang voor hem, al had mijn vader het zelf ook niet makkelijk. Zo moest hij altijd op een fiets naar zijn werk in Arnhem en Harderwijk. Dat was een hard leven.”
Cor zegt dat hij zijn vader kon vergeven, maar vergeten zal hij dit nooit, vertelt hij geëmotioneerd. De Barnevelder is lid van de Hervormde Kerk Barneveld en deed belijdenis op zeventigjarige leeftijd. ,,Ik heb een lange tijd gehad dat ik niet zo gelovig was, maar na goede gesprekken met ouderlingen ben ik veranderd. Het belangrijkste vind ik dat je God en de mensen liefhebt.”
Toen Cor nog maar zeven jaar was, overleed zijn moeder aan een dubbele longontsteking en een miskraam. ,,Ik had zelf ook een longontsteking en lag dan veel bij haar in bed. In die tijd stoomden ze veel.” Drie jaar later trad Cors vader opnieuw in het huwelijk met een vrouw uit Terschuur, maar dat was volgens zijn zoon geen onverdeeld succes.
DE BONTE KOE Vervolgens brak de Tweede Wereldoorlog uit en de bombardementen van de Nederlandse artillerie op Barneveld herinnert Cor zich nog goed. Er zaten destijds veel Duitse soldaten in het Schaffelaarsebos en in panden als hotel De Bonte Koe. ,,Daar zijn toen veel doden gevallen. Ik heb de lijken niet gezien, maar wel geroken. Want in het bos werden de gesneuvelde Duitse militairen voor nood begraven. De stank kwam je tegemoet, maar dat vond je niet erg, want het waren toch maar moffen. Later zag ik nog dode Duitsers in De Valk.”
Tijdens de bombardementen liep het hele dorp leeg en op veel plekken dwaalden koeien door de straten, omdat de boeren die vertrokken de dieren loslieten. ,,Ik vond het als elfjarige jongen allemaal heel spannend. In ons huis gingen daardoor alle ruiten eruit en de geitenstal ging aan puin. Daarom moesten we snel evacueren, zodat we in Putten terechtkwamen bij de ouders van mijn vader. We zijn daar twee weken gebleven. Dat waren heel fijne christelijke mensen en daarom ging ik ook graag op vakantie naar mijn opa en oma.”
Intussen was het gezin Kuiper verhuisd naar een zelfgebouwde woning aan de Prins Hendrikweg. Cor herinnert zich nog goed de razzia’s van de militairen, om arbeiders voor werkkampen in Duitsland op te pakken. Met drie avontuurlijke tieners (Jan van Beek, Evert-Jan Doest en Teus van Beek) ging hij dan kijken hoe dat ging, met alle risico’s van dien. ,,We werden opgepakt en op de hoek van de Brouwerstraat in een bus gezet. Toen de Duitse patrouille weer het dorp in ging, konden we snel aan de wacht ontsnappen. We hebben ons verstopt tussen de balken van de houthandel. Een andere keer lagen we in een hooiberg aan de Espeterweg (nu Barnseweg) toen we moesten vluchten. In de Emmastraat hebben ze op een jongen geschoten en hij werd opgepakt. Deze evacué uit Achterberg werd naar kamp Amersfoort gebracht, waarna hij op de trein naar Duitsland moest. Onderweg is hij eruit gesprongen en een paar dagen later kwam hij terug in Barneveld.”
Cor weet ook nog van de beschietingen van acht Engelse Spitfire-vliegtuigen op de treinen van Duitsers. Dat er dan ook Nederlandse burgers in de buurt van de spoorlijn waren, daar werd nauwelijks tot geen rekening mee gehouden. Een jongen van de familie Groeneveld overleefde dit niet. Cor vluchtte toen met een groepje vrienden naar Voorthuizen. Op de terugtocht naar huis konden ze nog net een paar Duitse militairen ontwijken. Eén Spitfire belandde op de spoorlijn. ,,De piloot kon snel onderduiken in de kettingkastenfabriek Van de Woerd.” Twee ooms van Cor werden opgepakt door Duitse militairen toen ze op weg naar Putten waren: Gijs en Kees Kuiper.
Ik was altijd gewapend. Het was weleens spannend, want je hoorde ook van militairen van wie de keel doorgesneden was. En we werden weleens beschoten
Als Cor Kuiper vandaag de dag naar de televisie kijkt en de krant leest, gaat het hem aan het hart dat er in Oekraïne oorlog is. ,,Dat vind ik heel erg. Je leest het in de Bijbel, dat er altijd oorlogen en geruchten van oorlog zullen zijn. Maar je hebt er niks aan, het is alleen grote ellende. Poetin wil alle landen die vroeger bij Rusland hoorden, terug hebben. Terwijl een groot deel van de eigen bevolking daar tegen is. Ze zeggen niks, omdat ze anders gelijk gevangen worden genomen.”
INDIË Na de oorlog vervulde Cor vanaf 1948 zijn militaire dienstplicht. Hij kreeg een chauffeursopleiding in Ede en zo kwam hij bij de artillerie, waarna hij op de kazerne in ’t Harde terecht kwam. Toen hij kans kreeg om als soldaat naar Indië te gaan, greep hij die aan, omdat Cor nogal avontuurlijk ingesteld was. ,,Als jongen liep ik al over de omloop van de kerktoren en klom ik naar het haantje van de spits.” Met een groot schip ging Cor, samen met zo’n 1600 andere militairen, in drie weken tijd naar Indië en hij vond het prachtig. ,,Ik had geen last van zeeziekte.”
In het Verre Oosten verbleef hij anderhalf jaar. Eerst was hij in Batavia. Vervolgens ging Cor naar Soerabaja, waar hij drie weken in een school kon acclimatiseren. Daarna werd hij ondergebracht bij een mitrailleursbataljon, waar hij veel moest wachtlopen. Zo kwam hij in Malang terecht, een stad op het eiland Java. ,,We gingen daar met de trein naartoe, maar de spoorlijn was opgeblazen, zodat we niet verder konden. Dus moesten we terug. Een paar dagen later moesten we weer met de trein, maar dat hebben we geweigerd, want we hadden maar één mitrailleur in elke wagon. Daarna zijn we met een stoet vrachtwagens en wapens naar Malang gereden. Dat is een gevaarlijke stad bovenin de bergen, maar wel met een goed klimaat.”
Tenslotte werd Cor ingedeeld bij de inlichtingen- en veiligheidsdienst en kon hij terug naar Soerabaja. ,,Dat was weleens spannend. In 1949 moesten wij sommige mensen schaduwen. Zo scheurden we met een burgerauto lange tijd achter een Indonesische officier aan, voordat we hem in een hotel gevangen konden nemen. Later gingen we vaak op patrouille met jeeps en dat was weleens moeilijk, omdat we Indonesische dieven en opstandelingen op moesten pakken. Toen we met te weinig mensen waren, ben ik in mijn eentje naar Soerabaja gegaan om meer mannen te halen en dat was een gevaarlijk ritje. Ik had wel een stangun bij me, maar zat te trillen in de jeep. Gelukkig is dat goed gegaan. Ik heb nooit met een wapen op iemand geschoten, maar dat was wel mogelijk geweest. Dan had ik het ook gedaan. Ik was altijd gewapend. Het was weleens spannend, want je hoorde ook van militairen van wie de keel doorgesneden was. En we werden weleens beschoten.”
Thuisgekomen in Nederland, besefte Cor pas goed wat hij allemaal meegemaakt had. En nog steeds raakt het hem als hij terugdenkt aan die tijd. Hoewel het een groot en soms angstig avontuur was, had de Barnevelder het niet willen missen. Gelukkig zag hij geen kameraden van hem sneuvelen. ,,Ik had twee heel trouwe vrienden uit Nijmegen en Groningen. Dat waren echt maten van me.”
Jaren later ontving hij van de overheid duizend gulden als compensatie voor zijn tijd in Indië, terwijl hij in de diensttijd zelf nauwelijks soldij kreeg. Cor kan zich goed voorstellen dat Molukse militairen van het Koninklijk Nederlandsch-Indische Leger (KNIL) zeer gefrustreerd waren toen ze ontslag kregen, zodra ze in Nederland arriveerden. En ook niet terug konden naar hun geboorteland. ,,Dat waren heel trouwe militairen. Eén keer heb ik later nog een Molukse kapitein gesproken over mijn tijd in Malang.”
VERSIERDE BOOG Toen Cor in Indië was, trad hij in 1953 - ‘met de handschoen’ - op afstand in het huwelijk met Wil van de Munt. Hij wijst op een foto van zijn vrouw die inmiddels overleden is. Het weerzien daarna was een emotionele aangelegenheid. Thuis werd hij ontvangen met een versierde boog, maar daar moest Cor niks van hebben. ,,Er kwam nog een muziekkorps spelen. Man, hou op. Het lag me helemaal niet, want je komt uit een hele andere wereld ineens in allemaal vrolijkheid.” Het was een schril contrast en gaf een tegenstrijdig gevoel.
Zijn oude werkgever Jan ter Rahé wilde graag dat Cor weer bij hem kwam werken aan de Jan van Schaffelaarstraat. Hij werkte er anderhalf jaar, waarna hij bij het loodgietersbedrijf van Van de Kamp aan de Langstraat in dienst kwam. Hier bleef hij 36 jaar, want Cor had het er goed naar zijn zin. Met zijn vrouw ging hij eerst wonen in het gebied tussen Harskamp en Kootwijkerbroek. Het was een noodwoning, waar Cor een mesthoop moest verwijderen om de welput te vinden. Beter was het om een nieuwe te graven voor écht fris water. Het echtpaar woonde er vier jaar en in die tijd werden Cors zoons Daan en Gert geboren. Later kreeg zijn vrouw met hem nog drie kinderen: Evert, Janet en Corina. In Barneveld woonde het gezin Kuiper vervolgens in een woning aan de Kallenbroekerweg. Maar liefst vijftig jaar bleef hij hier wonen.
De Veteranendag vindt Cor wel fijn om aan deel te nemen, ook om te praten met voormalige militairen die van andere generaties zijn. ,,Het is mooi dat ze dit doen.” Deze blijk van waardering en respect voor soldaten spreekt de Barnevelder wel aan.
Reflecterend concludeert Cor Kuiper dat er alles aan gedaan moet worden om oorlog te voorkomen. ,,Het kost zoveel levens en gewonden, naast de ellende die burgers ervan hebben. Machthebbers als Poetin gaan over lijken. Ik bid altijd wel voor hem, dat hij mag veranderen…”

(Bron BDU)Oude legervoertuigen trekken veel bekijks op Veteranen dag
ACTIVITEITEN  Foto: Gerwin van Luttikhuizen  25 sep. 2022, 08:37

BARNEVELD De Veteranendag, die zaterdag werd gehouden, kende een regenachtige start. Burgemeester Jan Luteijn ontving de veteranen rond 11.15 uur in het gemeentehuis, waarna het gezelschap om 13.00 uur op het Raadhuisplein werd uitgezwaaid door het marinierskoor. Na een stop bij woonzorgcentrum Neboplus in Barneveld en een ronde rond Terschuur brachten de veteranen in hun oude legervoertuigen een bezoek aan Nieuw Avondrust in Voorthuizen. Ook Garderen en Kootwijk werden bezocht. Aan het eind van de middag keerden de veteranen terug op het gemeentehuis voor een gezamenlijke maaltijd,

Geschreven door Freek Wolff

Stichting Veteranen Barneveld heeft ambitieuze plannen. 

Twee jaar na de oprichting kan het bestuur eindelijk activiteiten organiseren. Op het wensenlijstje staat onder meer een reis naar de invasiestranden in Normandië.

Voorzitter Ruud van Mourik en penningmeester Wout Timmer vormen samen met secretaris Theo van de Brug en algemeen bestuurslid Gert Rozeboom het bestuur van de stichting, die net voor de coronapandemie werd opgericht. ,,We zijn negen jaar geleden als comité begonnen’’, legt Van Mourik uit. ,,De toenmalige minister van Defensie wilde jaarlijks aandacht voor veteranen en gaf gemeenten opdracht om iets te organiseren. Onder de vlag van de gemeente is toen ons comité ontstaan. Samen organiseerden we jaarlijks de veteranendag, een dag om samen op pad te gaan en te genieten.’’
Na verloop van tijd ontstond echter de wens om groter uit te pakken. Van Mourik: ,,Het daarvoor benodigde extra geld willen we binnenhalen via sponsoren. Als stichting kun je die beter werven. Dat is de reden dat Stichting Veteranen Barneveld is opgericht.’’
Volgens Timmer wonen er in de gemeente Barneveld ruim tweehonderd veteranen. ,,Bij een veteraan denken de meeste mensen aan een oude man in een rolstoel met veel medailles op zijn jasje, maar dat beeld klopt niet’’, lacht Timmer, zelf in 1959 als militair actief in Nieuw-Guinea. ,,Iedereen die langer dan drie maanden is uitgezonden, wordt automatisch veteraan. Een veteraan kan dus ook een dertiger of veertiger zijn. Als stichting zijn we er zeker ook voor deze jongeren.’’
RUGZAK Het doel van de mannen is om activiteiten te organiseren voor alle veteranen uit de gemeente Barneveld. Voor de gezelligheid, maar ook om elkaar waar nodig een hart onder de riem te steken. ,,Want iedere veteraan heeft een rugzak’’, legt Libanon-veteraan Van Mourik uit. ,,Bij de één zit de rugzak voller dan bij de ander, maar je ziet helaas geregeld dat veteranen er niet over praten, of dat hun verhalen niet serieus worden genomen. Met lotgenoten praat je er vaak net wat gemakkelijker over.’’
Na twee stille coronajaren wil de stichting dit jaar uitpakken. De bestuursleden hopen door het aantrekken van nog meer sponsoren met de veteranen naar de invasiestranen in Normandië in Noord-Frankrijk af te reizen. Timmer: ,,We hebben gelukkig al een spaarpotje, maar we hebben nog wel een aantal sponsoren nodig. Ook kleine bedragen zijn welkom via bankrekeningnummer NL49 RABO 0358 6755 88, ten name van Stichting Veteranen Barneveld.’’ Daarnaast zijn er plannen voor een veteranencafé, waar ze elkaar kunnen ontmoeten een aantal keren per jaar.
EXTRA STIMULANS De oorlog in Oekraïne is voor de stichting een extra stimulans om zich in te zetten voor de veteranen. Van Mourik: ,,Dit doet toch wel wat met de mensen. Ik ben vooral bang voor degenen die al een grote rugzak hebben. Juist voor hen zijn onze activiteiten extra belangrijk.’’ De jaarlijkse Barneveldse Veteranen dag staat voor dit jaar in september in de planning.
De stichting is bereikbaar via telefoonnummer 06-22 61 11 19 (Wout Timmer)

In gesprek met veteranen tijdens Veteranendag
LOKAAL  Foto: Pauw Media  12 mei 2019, 08:11

De twaalfde editie van de Veteranen dag Barneveld bezocht zaterdag Barneveld, Kootwijkerbroek en Garderen.

De veteranen lieten zich rijden door de historische voertuigen van 'Keep them rolling'. Ze bezochten dit jaar weliswaar minder dorpen dan in voorgaande jaren, maar er trad ter plekke telkens wel een in vol ornaat gestoken marinierskoor op. Voor de nieuwe opzet was gekozen, omdat de Barneveldse veteranen hierdoor langer in de dorpen bleven. Het publiek kon uitvoeriger met hen in gesprek gaan.
MARINIERSKOOR De dag startte op het Raadhuisplein bij het gemeentehuis in Barneveld met onder andere een optreden van het marinierskoor. Burgemeester Asje van Dijk was hierbij aanwezig.
Daarna vertrokken de veteranen met 'Keep them rolling' naar Kootwijkerbroek, waar ze zich op de parkeerplaats van De Essenburcht opstelden. Hier trad het marinierskoor opnieuw op. Na een rondje door Stroe kwamen de veteranen aan op het parkeerterrein achter de Kruimelstaete in Garderen, waar het marinierskoor een afsluitend optreden verzorgde.

28 Juni 2013
16.00 uur: gemeentehuis, veteranen dag

BARNEVELD - Ongeveer veertig veteranen staan zaterdagmiddag met locoburgemeester Aart de Kruijf op het Raadhuisplein in Barneveld voor een touringcar, waarmee ze even later naar de Oranjekazerne in Schaarsbergen vertrekken.

Daar kregen ze vanwege de vijfde Barneveldse Veteranen dag een rondleiding langs enkele historische legercollecties. De organisatie was in handen van het Comité Veteranen dag gemeente Barneveld.
Enkele veteranen leggen ook dit jaar kransen namens alle gemeentelijke veteranen tijdens de dodenherdenking op vrijdag 4 mei. In Barneveld gebeurt dat door T. van der Aart en J.J. van der Zel en in Voorthuizen door M. van den Hof en R. van Mourik.

Veteranen dag in Barneveld: 'Interessant en indrukwekkend'
26 april 2011 om 00:00 

BARNEVELD - De vierde editie van de Veteranen dag in Barneveld, met als thema ‘Nieuw-Guinea’, is volgens de organisatie goed verlopen. Zo’n zeventig veteranen kwamen zaterdag bij elkaar in het gemeentehuis in Barneveld.

Op het Raadhuisplein had het Barneveldse veteranen comité enkele oude legervoertuigen neergezet, wethouder Aart de Kruijf ontving de veteranen. ,,We hadden dit jaar 270 veteranen uitgenodigd, uiteindelijk zijn er 70 langsgekomen”, zegt Theo van den Hof van het veteranen comité. ,,De jongste generatie liet het wat afweten. Desondanks waren de twee presentaties in het gemeentehuis interessant en indrukwekkend.
Ook reikte de organisatie een cheque van 150 euro uit aan de stichting Manusia Papua die in Nieuw-Guinea een opvanghuis bouwt voor zwangere vrouwen.

‘Veteranenschildje’ voor burgemeester Houben
21 april 2010 om 00:00 

BARNEVELD - Het bestuur van het Barneveldse veteranen comité overhandigde dinsdagmiddag in het gemeentehuis een speciaal schildje aan burgemeester Jos Houben. De burgemeester kreeg dit geschenk als dank dat hij enkele jaren terug het initiatief heeft genomen voor de veteranendag. Die wordt zaterdag voor de derde keer gehouden.

Oud-strijders kunnen meerijden tijdens een rondrit met historische legervoertuigen. Na ontvangst in het gemeentehuis wordt vanaf circa 14.45 uur een rondrit gemaakt worden door de dorpen Barneveld, Kootwijkerbroek en Voorthuizen.
De route van de rondrit is als volgt: Gemeentehuis - Nairacstraat - Burgemeester Kuntzelaan - Bouwheerstraat - Amersfoortsestraat - Gasthuisstraat - Van Zuijlen van Nieveltlaan - Wesselseweg - Veluweweg - Kootwijkerbroekerweg.

In Barneveld wonen 220 veteranen.